Ik begin te lachen en zie Frank enigszins beteuterd kijken. Ik vraag aan Gust of ik nog een keer terug mag komen, Geen probleem. Even kijken in de agenda, dat wordt maandag.

Ik vraag Gust of hij nog meer te koop heeft want heb even rond gekeken en er stond heus nog wel meer, alles moet weg zegt hij loop maar even rustig rond.

De tante van Gust is overleden en de oom van de Gust een aantal jaren geleden.

De oom van Gust maakte zelf wijn van alle fruit soorten. Ondertussen is de broer van Gust ook aan komen lopen en loopt naar de kelder komt terug met een flesje wijn.

Deze wordt open gemaakt en de twee heren nemen een glaasje. Of ik ook wilde , ik had al gekeken en dacht nou… dat sla ik even over. Nee hoor dank u ik moet nog rijden , maar mijn man misschien wel. Frank neemt het glaasje aan.

Ik heb geen tijd om drinken want ik loop al over het terrein buiten rond.

Misschien kent u het tv programma Find it , fix it , flog it. ( ik ben trouwe fan) maar heel even voel ik mij Simon O’Brien. Kruip door sluip door in de tuin schuurtje in schuurtje uit , handen vol, en de ogen de kost geven.

Uiteindelijk vind ik nog wat leuke spulletjes en vraag aan Gust wat hij ervoor wil. Gust kijkt mij verbaasd aan en zegt “Amai dat is echt oude troep hoor” Neem maar mee. De broer van Gust heeft een flesje wijn uit de kelder gehaald en duwt deze in Frank zijn handen. Voor jou! Een chateau de Petrus. ( de oom heette Petrus)

Alles apart gezet, en terug rijden met een volle auto. Maandag rij ik weer terug en haal de rest op.

In de auto zegt Frank tegen mij : de eerste slok wijn was wel ok maar daarna dacht ik waar laat ik het. Ik heb het maar in de tuin leeg gegooid en gezegd heerlijk!

Ik begin te lachen en zeg de oom van onze Gust kon dan wel niet zo goed wijn maken maar zijn spulletjes zijn meer dan de moeite waard.